ผลกระทบของ COVID-19 ต่อบาสเกตบอลหญิงในโอกานากัน

แม้ว่าการระบาดของ COVID-19 จะทำให้จำนวนผู้เข้าร่วมกีฬาในหลายประเภทลดลง แต่ในขณะนี้ตัวเลขเริ่มกลับมาฟื้นตัวอีกครั้ง

ก่อนที่ฤดูกาลบาสเกตบอลหญิงระดับมัธยมในโอกานากันจะเริ่มต้นขึ้น โค้ชหลายคนในภูมิภาคยังคงรู้สึกถึงผลกระทบที่ยาวนานจาก COVID-19 ต่อกีฬาบาสเกตบอล

สำหรับโค้ชทีมบาสเกตบอลหญิงระดับมัธยมปลายของทีม Okanagan Mission (OKM) Huskies เมแกน ฟอสต์ การลดลงของจำนวนผู้เข้าร่วมเป็นสิ่งที่เห็นได้ชัด

“พวกเขาเปลี่ยนไปเล่นวอลเลย์บอลกันมากขึ้นตั้งแต่ COVID เริ่มต้น” ฟอสต์กล่าว “ผลกระทบของมันยังคงเห็นได้แม้จะผ่านมา 4 ปีแล้ว ตัวอย่างเช่น ในการคัดตัวของทีมรุ่นจูเนียร์ มีเด็กผู้หญิงประมาณ 40 คนมาคัดตัววอลเลย์บอล แต่สำหรับบาสเกตบอลมีเพียงประมาณ 20 คนเท่านั้น”

ฟอสต์เคยมีอาชีพนักบาสเกตบอลที่ยอดเยี่ยมในมหาวิทยาลัย Okanagan University College (ปัจจุบันคือ UBC Okanagan) ก่อนจะเริ่มหันมาเป็นโค้ชเมื่อ 19 ปีก่อน

เธออธิบายว่า “ฉันคิดว่าวอลเลย์บอลเข้าเล่นง่ายกว่า เพราะไม่มีการปะทะมากเท่าไหร่ แต่บาสเกตบอลมีการปะทะทางร่างกาย ดังนั้นบางทีนี่อาจเป็นส่วนหนึ่งของเหตุผล และฉันคิดว่าวอลเลย์บอลใช้พลังงานน้อยกว่า ดังนั้นมันไม่เหนื่อยเท่าบาสเกตบอล”

พีท กัวราสซี โค้ชทีมบาสเกตบอลหญิงของโรงเรียนมัธยม Kelowna Secondary School (KSS) เห็นด้วยกับฟอสต์ว่า หลังจาก COVID-19 จำนวนผู้เล่นที่เข้าร่วมลดลงอย่างมาก

“ก่อน COVID-19 มีนักกีฬาหลายคนลองเล่นบาสเกตบอลเพื่อดูว่ามันเป็นกีฬาที่เหมาะกับพวกเขาหรือไม่” กัวราสซีกล่าว “พวกเขาอาจไม่ใช่นักกีฬาระดับสูง แต่ก็มีทักษะอยู่บ้าง เมื่อ COVID-19 มาถึง มันทำให้กลุ่มนักกีฬาเหล่านี้ที่ยังเยาว์และสามารถพัฒนาต่อไปหายไปเยอะ คุณเหลือแต่คนที่รักบาสเกตบอลจริงๆ ที่จะเล่นต่อไปไม่ว่ามีอะไรเกิดขึ้น”

เดฟ เตเตรอลต์ โค้ชทีมบาสเกตบอลหญิงของโรงเรียนมัธยม Vernon Secondary School (VSS) กล่าวเสริมว่า การขาดพื้นที่ฝึกซ้อมในช่วง COVID-19 เป็นอุปสรรคใหญ่ต่อการเข้าร่วมกีฬาหลังจากการแพร่ระบาดสิ้นสุดลง

“ฉันยังคงเป็นโค้ชต่อไปตลอดช่วงการแพร่ระบาด และใช้เวลากับเด็กๆ ในยิมมากขึ้น เพราะพวกเขาไม่มีอะไรทำ” เตเตรอลต์กล่าว “มันไม่ใช่แค่เรื่องบาสเกตบอลเท่านั้น ไม่มีอะไรอย่างอื่นให้ทำ แต่เราโชคดีพอที่ยังสามารถฝึกซ้อมได้ ฉันรู้ว่ามีโรงเรียนหลายแห่งที่ไม่ได้ทำอะไรเลย ดังนั้นจึงไม่มีอะไรให้เด็กๆ เหล่านั้นทำ”

เตเตรอลต์กล่าวเสริมว่า หลังจากการแพร่ระบาดสิ้นสุดลง มีโปรแกรมที่แข็งแกร่งมากเนื่องจากพวกเขาใช้เวลามากในยิม

“สำหรับคนที่ไม่ได้ใช้เวลาในยิม เด็กๆ หลายคนก็ไปหากิจกรรมอื่นทำแทน”

### การพัฒนาทักษะ

แม้ว่าจะมีปัญหาเกี่ยวกับการเข้าร่วม แต่ระดับทักษะของผู้เล่นกลับสูงขึ้นมาก

กัวราสซีกล่าวว่า โดยรวมแล้ว ผู้เล่นมีทักษะมากขึ้นในทุกตำแหน่ง ซึ่งส่วนหนึ่งมาจากนักกีฬาบาสเกตบอลระดับสูงที่เล่นกีฬานี้ตลอดทั้งปี

เตเตรอลต์ที่เคยโค้ชมาแล้ว 35 ปี ในหลายระดับทักษะและประเภทเพศเห็นสิ่งนี้เกิดขึ้นด้วยตาตัวเอง

“ตอนนี้ ในทีมระดับมัธยมปลายของฉัน มีเด็กสองคนที่เล่นวอลเลย์บอล ส่วนที่เหลือเล่นบาสเกตบอลตลอดทั้งปี” เขากล่าว “เด็กๆ ตอนนี้มีความเชี่ยวชาญในกีฬาที่พวกเขารู้สึกดีขึ้น ซึ่งแตกต่างจากอดีต”

การเล่นกีฬาตลอดทั้งปีมีทั้งข้อดีและข้อเสีย ซึ่งทั้งสามโค้ชเห็นตรงกัน

“บางครั้งฉันคิดว่าเด็กๆ ทำมากเกินไป” ฟอสต์กล่าว “ฉันยังคงเชื่อในการเป็นนักกีฬาหลายกีฬาและคุณค่าของมัน และฉันคิดว่าบางครั้งเด็กๆ คิดว่าพอถึงอายุหนึ่งต้องเลือกเฉพาะกีฬาใดกีฬาหนึ่งเพราะมีความผูกพันที่ต้องรักษา”

กัวราสซีกล่าวว่าบาสเกตบอลมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นธุรกิจแบบคลับมากขึ้น โดยคลับและสถาบันพยายามที่จะให้เด็กๆ ลงทุนเวลาตลอดทั้งปี

“บางครั้งเมื่อคุณมีนักกีฬาหลายกีฬา คุณจะเห็นทักษะและความสามารถจากกีฬาประเภทอื่นที่ถ่ายโอนมาที่บาสเกตบอลได้ และมันก็แค่เรื่องของเวลาที่พวกเขาจะตามทันทักษะของบาสเกตบอล” เขากล่าว “มันน่าเสียดายที่มีแรงกดดันจากธุรกิจบาสเกตบอลที่ทำให้นักกีฬาต้องอยู่ในเกมตลอดเวลา”

แต่โอกาสที่จะได้เล่นมากขึ้นก็อาจนำไปสู่อาการบาดเจ็บเพิ่มขึ้น เนื่องจากนักกีฬาใช้กล้ามเนื้อชุดเดิมซ้ำๆ ตลอดเวลา เตเตรอลต์เห็นด้วยเรื่องนี้

“เมื่อเด็กๆ เล่นกีฬาหลายประเภท มันต้องใช้กล้ามเนื้อส่วนต่างๆ ของร่างกาย ซึ่งฉันคิดว่านั่นเป็นสิ่งดี” เขากล่าว “ตอนนี้มีแรงผลักดันให้เราต้องฝึกฝนและใช้ทักษะเดิมๆ ตลอดเวลา ฉันมีเด็กสาว 3-4 คนที่ฝึกบาสเกตบอลเองทุกวัน พวกเขายกน้ำหนัก ยิงลูก หรือทำงานกับทักษะต่างๆ พวกเขาทุ่มเทอย่างมาก ซึ่งฉันไม่เคยเห็นแบบนี้มาก่อนเพราะในอดีตเด็กๆ มักจะเล่นกีฬาหลายประเภท นั่นคือข้อดี”

### ระดับมหาวิทยาลัย

ในระดับมหาวิทยาลัย บ็อบบี้ มิตเชลล์ โค้ชทีมบาสเกตบอลหญิงของ UBC Okanagan Heat ยอมรับว่าการแพร่ระบาดของโรคส่งผลกระทบด้านลบต่อคุณภาพของการเล่นบาสเกตบอลหญิง แต่เน้นว่าตอนนี้สถานการณ์ดีขึ้นมากแล้ว

“ปรากฏการณ์ Caitlin Clark ช่วยได้มาก” มิตเชลล์กล่าว “WNBA และบาสเกตบอลหญิงระดับวิทยาลัยเปลี่ยนไปมาก การฝึกซ้อมและการเตรียมตัวในช่วงปิดฤดูกาลทำให้ผู้เล่นพร้อมสำหรับ U Sports มากกว่าเมื่อก่อน”

มิตเชลล์กล่าวว่า ตอนนี้ 95% ของผู้เล่นที่เข้ามาในโปรแกรมของเขาพร้อมที่จะเล่นทันที ทั้งเรื่องความฟิตและทักษะ

“ความสนใจที่บาสเกตบอลหญิงได้รับในช่วง 5 ปีที่ผ่านมาเป็นส่วนสำคัญ และมีเกมมากขึ้นที่เข้าถึงได้ง่ายขึ้น ซึ่งส่งผลดีต่อระบบพื้นฐาน สำหรับโค้ชแล้ว การเห็นเด็กสาวเหล่านี้เข้ามาเล่นได้ทันทีและพร้อมที่จะเล่นเป็นเรื่องที่ดีมาก”

สำหรับกัวราสซี ฟอสต์ และเตเตรอลต์ การเป็นโค้ชให้กับเกมบาสเกตบอลหญิงมีความหมายมากเพราะพวกเขาต่างก็มีลูกสาวเองและต้องการให้พวกเธอเข้าร่วมในเกมนี้

“ฉันมีลูกสาวอยู่ ป.5 และพยายามส่งเสริมโปรแกรมต่างๆ รอบเมืองให้เพื่อนของเธอสนใจในบาสเกตบอล” ฟอสต์กล่าว “มันเป็นกีฬาที่ยากจะเรียนรู้ตั้งแต่อายุยังน้อย เพราะมันต้องใช้เทคนิคเยอะ อย่างการเลี้ยงลูก การประสานงานระหว่างมือกับสายตา ตอนอายุ 5, 6, 7 ปี และการยิงลูกเข้าแป้นสูงๆ นั้นยากกว่าเล่นฟุตบอลเยอะ ดังนั้นฉันหวังว่าเราจะสามารถดึงดูดนักกีฬาได้ตั้งแต่เนิ่นๆ”

เตเตรอลต์เห็นด้วยกับฟอสต์และอธิบายว่าการเข้าถึงบาสเกตบอลระดับสูงได้ง่ายมีผลดีอย่างมาก

“ความจริงที่ว่าลูกๆ ของฉันสามารถขับรถไปแค่ 25 ไมล์เพื่อดู UBC Okanagan เล่น และเห็นผู้เล่นระดับมัธยมปลายเดิมลงแข่ง แล้วคิดว่า ‘เฮ้ ฉันก็สามารถอยู่ตรงนั้นได้’ นั่นเป็นเรื่องใหญ่จริงๆ”