โค้ชผู้มากประสบการณ์ แจ็ค ฮาร์ทแมน และ เวย์น เอสเตส นักบาสเกตบอลดาวรุ่งจากมหาวิทยาลัยยูทาห์สเตท ซึ่งเสียชีวิตอย่างน่าเศร้าขณะพยายามช่วยเหลือเหตุรถชนหลังจบเกมสุดท้ายของเขา เป็นหนึ่งในแปดโค้ชและนักกีฬาที่จะได้รับการบรรจุเข้าหอเกียรติยศบาสเกตบอลวิทยาลัยแห่งชาติ
หอเกียรติยศได้ประกาศรายชื่อบุคคลที่จะได้รับเกียรตินี้ในปีนี้เมื่อวันอังคารที่ผ่านมา แต่ยังไม่ได้กำหนดวันที่จะมีพิธีการอย่างเป็นทางการ
บุคคลอื่นๆ ที่จะได้รับเกียรติในปีนี้ ได้แก่ เดฟ เมเยอร์ส ผู้ช่วยให้ทีม UCLA คว้าแชมป์ NCAA ในปี 1973 และ 1975, สิฮูโก กรีน จากมหาวิทยาลัยดูเคนส์ ซึ่งเป็นผู้เล่นอันดับหนึ่งในดราฟท์ NBA ปี 1956, เลนนี โรเซนบลูธ ที่นำทีมมหาวิทยาลัยนอร์ธแคโรไลนาไปสู่สถิติ 32-0 และคว้าแชมป์ NCAA ในปี 1957, แซม เลซี จากมหาวิทยาลัยนิวเม็กซิโกสเตท ผู้เล่นที่ถูกดราฟท์อันดับห้าในปี 1970, จอห์น รูโดเมตกิน ผู้เล่นจากมหาวิทยาลัยเซาเทิร์นแคลิฟอร์เนียที่ทำคะแนนเกิน 1,000 คะแนนในสองฤดูกาล และ ทอม สติธ จากมหาวิทยาลัยเซนต์โบนาเวนเจอร์ ซึ่งทำคะแนนเฉลี่ย 26.5 ต่อเกมตลอดอาชีพของเขา
แจ็ค ฮาร์ทแมน เป็นหนึ่งในบุคคลที่มีชื่อเสียงที่สุดในกลุ่มนี้ เขาเคยเล่นฟุตบอลและบาสเกตบอลให้กับมหาวิทยาลัยโอคลาโฮมาสเตท ก่อนจะเป็นควอเตอร์แบ็กในลีกฟุตบอลแคนาดา หลังจากนั้นเขาเริ่มต้นอาชีพโค้ชโดยเป็นผู้ช่วยที่มหาวิทยาลัยเดิมของเขา ก่อนจะไปคุมทีมที่วิทยาลัยชุมชนคอฟฟีย์วิลล์ (แคนซัส) และมหาวิทยาลัยเซาเทิร์นอิลลินอยส์
ที่มหาวิทยาลัยแคนซัสสเตท ฮาร์ทแมนทำผลงานได้ดีที่สุด โดยนำทีมไวลด์แคทส์เข้ารอบเอลิทเอทถึง 4 ครั้ง ในช่วงเวลา 16 ปีที่เขาคุมทีม และพาทีมจบอันดับหนึ่งหรือสองในบิ๊กเอทถึง 10 ครั้ง เขาเกษียณในปี 1986 ด้วยสถิติการคุมทีม 589-279 และเสียชีวิตในปี 1998 ขณะอายุ 73 ปี
สำหรับเวย์น เอสเตส เขาเสียชีวิตอย่างน่าเศร้าเมื่อวันที่ 8 กุมภาพันธ์ ปี 1965 ตอนที่เขาอายุเพียง 21 ปี นักบาสเกตบอลสูง 6 ฟุต 6 นิ้วคนนี้เพิ่งทำคะแนนได้ถึง 48 คะแนนในเกมสุดท้ายของเขากับทีมเดนเวอร์ ทำให้เขาทำคะแนนรวมเกิน 2,000 คะแนนในอาชีพ อย่างไรก็ตาม ขณะที่เขาหยุดเพื่อช่วยเหตุรถชนใกล้กับมหาวิทยาลัย เขาถูกไฟฟ้าช็อตจนเสียชีวิตเนื่องจากสัมผัสสายไฟฟ้าขาดโดยไม่ได้ตั้งใจ
ในฤดูกาลนั้น เอสเตสเป็นผู้ทำคะแนนสูงสุดอันดับสองของประเทศ รองจากริก แบร์รี่ และเขาได้รับรางวัลออล-อเมริกันจากสำนักข่าวเอพีหลังจากเสียชีวิต มหาวิทยาลัยยูทาห์สเตทได้ปลดเสื้อหมายเลข 33 ของเขาเพื่อเป็นเกียรติ และตั้งชื่อศูนย์ฝึกซ้อมที่เปิดในปี 2013 ว่า Wayne Estes Center เพื่อรำลึกถึงเขา
