ในช่วงที่โควิด-19 ทำให้การมีส่วนร่วมในกีฬาลดลงอย่างมาก แต่ตอนนี้จำนวนผู้เล่นเริ่มกลับมาเพิ่มขึ้นอีกครั้ง
ก่อนเริ่มฤดูกาลบาสเกตบอลหญิงระดับมัธยมในโอคานากัน โค้ชหลายคนยังคงรู้สึกถึงผลกระทบที่ยาวนานจากโควิด-19 ต่อกีฬา โดยเฉพาะโค้ชทีมบาสเกตบอลหญิงระดับอาวุโสของ Okanagan Mission (OKM) Huskies เมแกน ฟอสต์ ได้กล่าวว่า จำนวนผู้เข้าร่วมลดลงอย่างเห็นได้ชัด
“เด็กๆ ส่วนใหญ่เปลี่ยนไปเล่นวอลเลย์บอลตั้งแต่ช่วงโควิด” ฟอสต์กล่าว “เรายังเห็นผลกระทบของเรื่องนี้ แม้เวลาจะผ่านไปสี่ปีแล้ว ตัวอย่างเช่น ในการคัดเลือกทีมเยาวชน มีเด็กมาคัดเลือกวอลเลย์บอลประมาณ 40 คน แต่สำหรับบาสเกตบอลมีเพียง 20 คนเท่านั้น”
ฟอสต์เคยมีอาชีพนักบาสเกตบอลที่โดดเด่นในระดับมหาวิทยาลัย ก่อนที่จะมาเป็นโค้ชเมื่อ 19 ปีที่แล้ว เธออธิบายว่า “วอลเลย์บอลดูเหมือนจะเข้าถึงง่ายกว่า เพราะมันไม่ค่อยมีการปะทะทางร่างกายเหมือนบาสเกตบอล ซึ่งอาจจะเป็นหนึ่งในเหตุผล และในมุมมองของฉัน วอลเลย์บอลใช้กำลังน้อยกว่า จึงไม่เหนื่อยเท่าบาสเกตบอล”
ปีเตอร์ กัวรัสซี โค้ชทีมบาสเกตบอลหญิงระดับมัธยมปลายจาก Kelowna Secondary School (KSS) เห็นด้วยกับฟอสต์ โดยเขากล่าวว่า “ก่อนโควิด-19 นักกีฬาหลายคนเริ่มทดลองเล่นบาสเกตบอล แต่หลังจากโควิด-19 เกิดขึ้น นักกีฬากลุ่มนี้หายไป เหลือเพียงกลุ่มที่รักบาสเกตบอลจริงๆ เท่านั้น”
เดฟ เตเทราลต์ โค้ชทีมบาสเกตบอลหญิงจาก Vernon Secondary School (VSS) กล่าวเสริมว่า การขาดพื้นที่ในโรงยิมระหว่างช่วงโควิด-19 เป็นอุปสรรคใหญ่ในการส่งเสริมการเล่นบาสเกตบอล
แม้จะมีปัญหาเรื่องการเข้าร่วมแข่งขัน แต่ระดับความสามารถของนักกีฬากลับเพิ่มขึ้นอย่างมาก กัวรัสซีกล่าวว่า “นักกีฬาทุกตำแหน่งมีทักษะมากขึ้นกว่าเดิม” เขาเชื่อว่าการที่นักกีฬาบาสเกตบอลชั้นนำเล่นตลอดทั้งปีทำให้ทักษะของพวกเขาพัฒนาอย่างต่อเนื่อง
เตเทราลต์ซึ่งเป็นโค้ชมากว่า 35 ปี เห็นด้วยว่าเด็กสมัยนี้มีแนวโน้มที่จะเลือกเล่นกีฬาชนิดเดียวตลอดทั้งปี แต่การเล่นกีฬาเพียงชนิดเดียวอาจนำไปสู่ปัญหาทางร่างกายได้ เนื่องจากการใช้งานกล้ามเนื้อเดิมซ้ำๆ
ฟอสต์กล่าวว่า “บางครั้งเด็กๆ ก็ทำมากเกินไป ฉันยังเชื่อมั่นในคุณค่าของการเล่นกีฬาหลายชนิด เพราะมันช่วยพัฒนาทักษะหลายด้าน”
สุดท้าย ในระดับมหาวิทยาลัย โค้ชทีมบาสเกตบอลหญิงของ UBC Okanagan Heat บ็อบบี้ มิทเชล กล่าวว่า โควิด-19 มีผลกระทบต่อคุณภาพของการเล่นบาสเกตบอลหญิง แต่ขณะนี้สถานการณ์ดีขึ้นอย่างมาก เขากล่าวถึง “ผลกระทบของ Caitlin Clark” ที่ทำให้ความสนใจในบาสเกตบอลหญิงเพิ่มขึ้นอย่างมาก
ทั้งกัวรัสซี ฟอสต์ และเตเทราลต์ ต่างก็มีลูกสาวและต้องการให้พวกเธอมีส่วนร่วมในเกมบาสเกตบอล ฟอสต์กล่าวว่า “ฉันมีลูกสาวอยู่ในชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 และฉันพยายามโปรโมตโปรแกรมต่างๆ ในเมืองเพื่อให้เพื่อนๆ ของเธอสนใจบาสเกตบอล”
เตเทราลต์เสริมว่า การที่เยาวชนสามารถเข้าชมการแข่งขันระดับมหาวิทยาลัยได้ง่ายเป็นสิ่งที่ดี “เด็กๆ สามารถขับรถไปดูการแข่งขันและคิดว่า ‘ฉันก็สามารถทำได้เหมือนกัน’ นั่นเป็นสิ่งที่สำคัญมาก”
