ในช่วงที่โควิดระบาด อัตราการมีส่วนร่วมในกีฬาต่าง ๆ ลดลงอย่างมาก แต่ตอนนี้ตัวเลขเริ่มกลับมาเพิ่มขึ้นอีกครั้ง
ก่อนเริ่มต้นฤดูกาลบาสเกตบอลหญิงระดับมัธยมในเขตโอคานากัน โค้ชหลายคนในพื้นที่ยังคงรู้สึกถึงผลกระทบระยะยาวที่โควิด-19 มีต่อกีฬา โดยเฉพาะทีมบาสเกตบอลหญิงของโรงเรียนมัธยมโอคานากัน มิชชั่น (OKM) ที่มีโค้ช Meghan Faust เป็นหัวหน้า ซึ่งเธอสังเกตเห็นว่าจำนวนนักกีฬาที่เข้าร่วมได้ลดลงอย่างมาก
“หลังจากโควิด ทุกคนดูเหมือนจะเปลี่ยนไปเล่นวอลเลย์บอลกันหมด” Faust กล่าว “เราเห็นผลกระทบนี้ต่อเนื่องมา 4 ปีแล้ว สำหรับการคัดเลือกทีมเยาวชนของเรา มีเด็กผู้หญิงเข้าคัดเลือกวอลเลย์บอลประมาณ 40 คน แต่บาสเกตบอลแค่ประมาณ 20 คนเท่านั้น”
Faust เคยเป็นนักบาสเกตบอลที่โดดเด่นในมหาวิทยาลัย Okanagan University College (ปัจจุบันคือ UBC Okanagan) ก่อนที่เธอจะเริ่มต้นเส้นทางการเป็นโค้ชเมื่อ 19 ปีก่อน
เธออธิบายว่า “วอลเลย์บอลเข้าถึงง่ายกว่าเพราะไม่ต้องมีการสัมผัสร่างกายมากนัก ต่างจากบาสเกตบอลที่มีการปะทะกันมากกว่า และบางทีการที่ต้องใช้พละกำลังก็มากกว่า”
Pete Guarasci โค้ชทีมบาสเกตบอลหญิงระดับมัธยม Kelowna Secondary School (KSS) เห็นด้วยว่า หลังจากโควิด-19 จำนวนนักกีฬาที่เข้าร่วมคัดเลือกลดลงอย่างเห็นได้ชัด
“ก่อนโควิด เรามีนักกีฬาหลายคนที่เริ่มลองเล่นบาสเกตบอล ซึ่งพวกเขายังไม่ใช่นักกีฬาชั้นนำ แต่พวกเขามีทักษะที่จะพัฒนาได้ แต่หลังจากโควิด มันทำให้ฐานของนักกีฬาที่กำลังพัฒนาหายไป เหลือแค่คนที่จริงจังกับบาสเกตบอลจริงๆ” Guarasci กล่าว
Dave Tetrault โค้ชทีมบาสเกตบอลหญิงของโรงเรียนมัธยม Vernon Secondary School (VSS) เสริมว่า การขาดพื้นที่ออกกำลังกายในช่วงโควิด-19 เป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้การมีส่วนร่วมลดลงหลังจากโรคระบาดสิ้นสุด
“ผมยังคงฝึกสอนตลอดช่วงเวลาของโควิด เพราะเด็กๆ ไม่มีอะไรทำ เราโชคดีที่ยังสามารถฝึกซ้อมได้ แต่โรงเรียนหลายแห่งไม่มีการฝึกซ้อมเลย ทำให้เด็กๆ ไม่ได้มีส่วนร่วม”
Tetrault ยังเสริมว่า หลังจากโควิดจบลง มีบางทีมที่แข็งแกร่งมาก เพราะพวกเขาใช้เวลาในยิมมาก
“แต่สำหรับทีมที่ไม่ได้ใช้เวลาในยิม เด็กๆ หลายคนก็ไปหากิจกรรมอื่นทำ”
### การพัฒนาทักษะ
ถึงแม้ว่าการมีส่วนร่วมจะลดลง แต่ทักษะของนักกีฬาและเกมกลับดีขึ้นเรื่อยๆ
Guarasci อธิบายว่า ตอนนี้นักกีฬามีทักษะสูงขึ้นทุกตำแหน่ง แต่เหตุผลหนึ่งที่ทำให้ทักษะเพิ่มขึ้นคือ นักกีฬาชั้นนำส่วนใหญ่เล่นบาสเกตบอลตลอดทั้งปี
Tetrault ผู้มีประสบการณ์การสอนมานาน 35 ปี ในหลายระดับทักษะและประเภท ได้เห็นการเปลี่ยนแปลงนี้ด้วยตัวเอง
“ตอนนี้ในทีมของผมมีเด็กเล่นวอลเลย์บอลสองคน ส่วนที่เหลือเล่นบาสเกตบอลตลอดทั้งปี เด็กๆ เริ่มเน้นไปที่กีฬาที่พวกเขาถนัดมากกว่าในอดีต”
อย่างไรก็ตาม การเล่นตลอดทั้งปีมีทั้งข้อดีและข้อเสีย ซึ่งโค้ชทุกคนเห็นตรงกัน
Faust กล่าวว่า “บางครั้งเด็กๆ อาจทำมากเกินไป ผมยังเชื่อมั่นในคุณค่าของการเป็นนักกีฬาหลายกีฬาอยู่ เพราะมันช่วยให้พวกเขามีทักษะที่หลากหลาย”
Guarasci รู้สึกว่าบาสเกตบอลเริ่มเปลี่ยนไปเป็นโมเดลธุรกิจแบบสโมสร ซึ่งทำให้เด็กๆ ต้องลงทุนในการเล่นทั้งปี
“เมื่อคุณมีนักกีฬาหลายกีฬา คุณจะเห็นว่าทักษะจากกีฬาต่างๆ ส่งผลถึงกัน และเมื่อเวลาผ่านไป พวกเขาจะพัฒนาทักษะบาสเกตบอลได้ทัน”
อย่างไรก็ตาม การเล่นมากเกินไปอาจนำไปสู่การบาดเจ็บ เพราะนักกีฬามักใช้กล้ามเนื้อชุดเดิม Tetrault เห็นผลกระทบนี้อย่างชัดเจน
“เมื่อเด็กเล่นกีฬาหลายประเภท พวกเขาใช้กล้ามเนื้อต่างกัน ซึ่งมันเป็นสิ่งที่ดี”
Tetrault เสริมว่า “ตอนนี้เด็กๆ ฝึกซ้อมบาสเกตบอลเองทุกวัน พวกเขาทุ่มเทอย่างมาก ซึ่งในอดีตไม่เคยเป็นแบบนี้ เพราะเด็กเล่นกีฬาหลายประเภท นั่นคือข้อดี”
### ระดับมหาวิทยาลัย
ในระดับมหาวิทยาลัย Bobby Mitchell โค้ชทีมบาสเกตบอลหญิงของ UBC Okanagan Heat ยอมรับว่าโควิดส่งผลกระทบต่อคุณภาพของเกม แต่ตอนนี้สถานการณ์ดีขึ้นแล้ว
Mitchell กล่าวเสริมว่า “ปัจจัย Caitlin Clark ช่วยได้มาก วงการ WNBA และบาสเกตบอลหญิงระดับวิทยาลัยเปลี่ยนไป นักกีฬาเตรียมตัวมาอย่างดีในช่วงปิดฤดูกาล ทำให้พวกเขาพร้อมสำหรับ U Sports มากขึ้น”
Mitchell ยังกล่าวว่า ตอนนี้นักกีฬาที่เข้าร่วมทีมของเขามีความพร้อมทั้งทางร่างกายและทักษะมากถึง 95%
Guarasci, Faust และ Tetrault ทุกคนต่างรู้สึกภูมิใจในการสอนเกมบาสเกตบอลหญิง เพราะพวกเขามีลูกสาวเองและต้องการให้ลูกสนใจในกีฬา
Faust กล่าวว่า “ผมมีลูกสาวอยู่ในเกรด 5 และผมพยายามส่งเสริมโปรแกรมในเมืองเพื่อให้เพื่อนของเธอสนใจบาสเกตบอล”
Tetrault เห็นด้วยว่า การที่มีเกมบาสเกตบอลคุณภาพสูงให้ดูใกล้บ้านเป็นประโยชน์อย่างมาก
“เด็กๆ ของผมสามารถขับรถไปแค่ 25 ไมล์แล้วดูเกมของ UBC Okanagan และเห็นผู้เล่นที่เคยเป็นนักเรียนมัธยม มันทำให้พวกเขารู้สึกว่า ‘ฉันก็สามารถทำได้’ ซึ่งมันมีผลอย่างมาก”